Σε ερωτεύομαι, σε ζω, σε γεύομαι, πλήρης που σε αγγίζω, σε επάρκεια, σε εγρήγορση, σε θέλω,
ο έρωτας..
Πράξη συνιφασμένη, ταυτισμένη, να εμπεριέχει χαρά και ζωή, κι εσένα για μένα, για το πολύ και το λίγο μας, για το όσο μας, για το κάτι, για τη στιγμή και τη διάρκεια, είσαι και σε ζω και σε ευχαριστώ..
Η νύχτα, ο χώρος μας, η πράξη, το σκηνικό, της επαφής, της δύναμης, της δυναμικότητας, της κατάκτησης, της πάλης..
Η νύχτα μας..
Σε θέλω.
Σε έχω ανάγκη, το κορμί μου σε ζητά, τα χέρια μου ψάχνονται για εσένα, τα μάτια μου δαμάζουν τον πόθο σου, τα χείλη μου δοκιμάζουν τη γεύση σου, ταιριαστή, απόλυτα, ιδανικά..
Δύναμη και αδυναμία, πράξη, επιβολή, λαχτάρα.
Σε ζω, σε υποκεινώ, υποκεινούμαι, σου επιβάλλομαι, γεμίζω από εσένα, με εσένα..
Ο έρωτας, με δύναμη, με επιρροή, με θέληση, με ανοησία, με ακόρεστη επιθυμία..
Ο έρωτας
μας..
Γύρω από πόσα ρήματα, ουσιαστικά, αντωνυμίες και καθόλου επίθετα στήνεται ετούτη η πραγματικότητα, το συναίσθημα του έρωτα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχώρα με για το βαρετό κι άσχετο γλωσσολογικό μου σχόλιο, αλλά μου βγήκε τόσο αυθόρμητα!
Σ έυχαριστώ Ελενά μου..
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτο θα πει ερωτας...
ΑπάντησηΔιαγραφήστο τωρα και στο παντα...
να το ζεις ματια μου,στο επακρο...
φιλι!
Να λοιπον ενας υπεροχος ερωτας. Και τι χαρα οταν υπαρχει αυτο το "μας" στο τελος. Το να μην υπαρχει ειναι που μας σκοτωνει!
ΑπάντησηΔιαγραφή