Μοναξιά

Καλά τα βγάζει πέρα η μοναξιά
φτωχικά αλλά τίμια.
Αλλού κοιμάται αυτή
κι αλλού το εγκρατές σκεπτικό εάν.


Μόνο καμιά φορά
σε πειραματισμούς τήν παρασύρει
η περιέργεια


- όφις προγενέστερος
και πιό φανατικός
απ' τον νερόβραστον εκείνον της μηλέας.


Δοκίμασε της λέει, μη φοβάσαι
δεν έχεις τί να χάσεις
καί την πείθει


να κουλουριάζεται πνιχτά
να τρίβεται σα γάτα ανεπαίσθητη
πάνω στον διαθέσιμο αέρα
που αφήνεις προσπερνώντας.


Απόλαυση πολύ μοναχικότερη
από τή στέρησή της.


ΤΗΣ ΚΙΚΗΣ ΔΗΜΟΥΛΑ


Μην ρωτήσεις γιατί..Γιατί έτσι εμαθα, χωρίς..Γιατί η απώλεια σου αφήνω να τα καλύπτει όλα, θέλω..μόνη χωρίς εσένα, ξένη χωρίς τα μάτια σου, αλλού να σε γυρεύω, να σε κρατώ, να σου χαρίζομαι..
 
Πείσμα η μοναξιά, τίμημα για να επιβάλεται η θύμηση. Δεν το διαλαλώ, δεν με διασύρω, δεν το πουλάω, για χάδια..
Χαλόγελο και δύναμη, αυτό πουλάω, με αυτό ξεγελώ, τους άλλους, και εμένα, ίσως και εσένα, εύχομαι και εσένα..και δεν έρχεσαι, μα αν θα έρθεις για το πολύ μου θέλω να είναι και το γέλιο μου..
 
Παράταιρη η μοναξιά μεσά στους άλλους, ψυχή μου, ζητάει ανταπόκριση..