Το ξέρεις πως πνίγομαι.....γιατί έμεινες εδώ...όχι το σώμα, το μυαλό, το πνεύμα, όχι εκούσια, τα έκλεψα...και μια μυρωδιά...στα σεντόνια μου...


΄'Ήθελα να ουρλιάξω, να σε έχω χωρίς...εγώ εσένα? Εμείς....πως γίνεται, πως έγινε....Εγώ...εγώ για όλα και στέκομαι τώρα εδώ..να κοιτάζω γύρω, να ψάχνω, να θυμάμαι, να ξεχνιέμαι, να χαμογελώ, έγινε η ζωή μου μια παράσταση, όλη, όλα ψέμα, όλα ψέμα χωρίς... Τόσο λίγες οι ώρες, τόσο βαθύς ο πόνος...όσο γλυκιά η αίσθηση τόσο σκληρή η αλήθεια...Πείραμα? Ανάγκη? Απάτη? 


Ο χρόνος....αλλά θα ήσουν εδώ....γιατί αργείς...τρέμω, αλλά τα θέλω όλα και ρισκάρω....όλα...ή όλα ή τίποτα...δε φτιαχτήκαμε εμείς για μέτρια....δεν υπάρχει δοκιμή, δοκιμάσαμε,  ή όλα ή καθόλου, μωρό  μου....όχι πια μια νύχτα...όλες τις νύχτες...όχι πια μια ώρα, όλες τις ώρες, όχι πια μια ανάσα,, να σε αναπνέω, όχι πια μια ματιά,,να χάνομαι...


Λίγες ώρες, ταραγμένος ύπνος...όλα μπροστά...λίγες ώρες και όλα να...πήραν το δρόμο τους, άλλα ήμουν δειλή, ή ήμουν επίμονα πεπεισμένη πως έτσι θα το πληρώσω....να σε χάσω, να δω τα χέρια μου να αδειάζουν, να μείνουν γυμνά...και να με κρατάς....







Music Playlist at MixPod.com

the price of falling in love

You can't see my eyes
You can't see my eyes
They don't see yours
Hear me when I say
I don't mind at all

It's the rain that I hear coming
Not a stranger or a ghost
It's the quiet of a storm approaching
That I fear the most
It's the pain that I hear coming
The slightest crystal tear, drops to the ground
In silence, when my love is near.
Darling, when did you fall? When was it over?
Darling when? When did you fall? When was it over?

It's marching through my door now
The stony cold of lonesome
A bell tolls for my heart and then my lonesome song begins
It's marching through my door now
The stony cold of lonesome
A bell tolls for my heart and now my lonesome song begins

Darling, when did you cry? I couldn't hear you
Darling when? When did you cry? I couldn't hear you

I suppose it is the price of falling in love
I suppose it is the price of falling in love

It's the rain that I hear coming
Not a stranger, not a ghost
Of the quiet of a storm approaching
That i fear the most
It's the pain that i hear coming

The slightest crystal tear drops to the ground
In silence when my love is near
It's marching through my door now the stony cold of lonesome
A bell tolls for my heart and now my lonesome song will end

Darling when did we fall? When was it over?
Darling when? When did we fall? When was it over?

I suppose it is the price of falling in love.
I fear that it's the price of falling in love






Music Playlist at MixPod.com

"..αυτή τη μέρα τη δική μας, άσε με να σου φωνάξω μείνε, να σε εκλιπαρήσω, να χωθώ και να μείνω εκεί μέσα, να παραδεχτώ, να νιώσω, να υπάρξω ξανά...στην αγκαλιά σου...και από αύριο προχωράμε μωρό μου..."

hold me

"Να είσαι όμορφη γιατί σε κοιτάζει. Να' χεις τα πιο όμορφα μάτια του κόσμου: τα μάτια του. Να' χεις το πιο όμορφο χαμόγελο του κόσμου: το δικό του χαμόγελο. Να μην έχεις τίποτα."


Έυα Ομηρόλη





Music Playlist at MixPod.com

Στο ίδιο δωμάτιο

Στον ίδιο χώρο, την ίδια ακριβώς στιγμή, τα λεπτά, οι διάρκειες, η ένταση..


Δεν μιλιούνται, δεν κοιτάζονται, δεν αγγίζονται, αλληλοπροσπερνούνται, αλληλοκρύβονται, με κοροϊδία, με χλευασμό, με προσπάθεια..


Η θύμηση, γλυκιά, αγκαλιάζει το σώμα, χαϊδεύει το μυαλό, γαληνεύει το πνεύμα, γεννάει χαμόγελο, ελκύει εικόνες ευτυχίας, χαράζει τη νέα πορεία, έξω, εκτός, αλλού, να σημάνει την αλλαγή..


Η έλλειψη, πικρή, σκληραίνει το σώμα, δαιμονίζει το μυαλό, οργίζει το πνεύμα, γεννάει πόνο, ελκύει εικόνες άυλες, χαράζει μια πορεία εντός, εγκλωβισμένη, επίμονα εκεί, επίπονα, να σημάνει την πτώση..


Στον ίδιο κύκλο, την ίδια ακριβώς ημέρα, τα δευτερόλεπτα, οι εκρήξεις, η ορμή.. 


Δεν επικοινωνούν, δεν τέμνονται, παράλληλα, παραλύρημα, παραλογισμός....παράνοια..


Και ο κύκλος....







Music Playlist at MixPod.com

20

Το θυμάσαι, όταν μου είπες να μην κλαίω?
Το θυμάσαι όταν μου είπες να είμαι χαρούμενη?
Το θυμάσαι όταν μου είπες να είμαι δυνατή?
Το θυμάσαι όταν μου είπες να είμαι καλά?
Να είμαι τυχερή, να είμαι όμορφή, να είμαι προσεχτική, να είμαι ευαίσθητη, καλή, δυναμική, γλυκιά, τρυφερή, αισιόδοξη, ικανή, μετρημένη, έξυπνη, εύστοχη, σωστή....


Έχουν μνήμη τα λόγια? Έχουν ύπαρξη, έχουν χρόνο? Υπήρξαν αγαπημένε μου? Τα φαντάστηκα...τα ήθελα, τα φαντάστηκες..τα θέλησες? ....Τα θες...ξέρω...


Τι επίδραση έχει ο χρόνος μωρό μου? ... Μωρό μου ... Είναι αστείο ... Είναι από γλύκα ... Είναι από ζήλια...


Κοίτα μια μέρα που ξημέρωσε? Δεν έχω μνήμη....Τέτοια μέρα σε άφησα να μου ξεφύγεις? Τόσο άγρια? Τόσο σκληρή? Τόσο βρώμικη? Τόσο υγρή? 
Με έμαθες να στέκομαι, με έμαθες να ορθώνομαι, με έμαθες να προχωρώ, με έμαθες να συλλαβίζω, να μιλώ, να κάνω προτάσεις, να εκφράζομαι...με έμαθες να αγαπώ, να αγαπιέμαι, να το ζώ, να σου αφήνομαι, να σε διασκεδάζω, να τραγουδώ, να χορεύω, να διαβάζω, να μελετώ, να υπάρχω, να δηλώνομαι, να είμαι, να χορταίνω, να ξεδιψώ, να ξεκουράζομαι, να ζητώ, να θέλω, να διεκδικώ, να κλαίω, να σου κλαίγομαι και να κερδίζω, να κρυφογελώ, να παίζω, να παραπατώ, να αυτοσαρκάζομαι, να είμαι εγώ.....Γιατί δεν μου έμαθες να φυλλάγομαι?...Γιατί δεν μου δίδαξες τους οιωνούς? Γιατί δεν με προστάτευσες....Γιατί μου ξέφυγες μωρό μου??? 


Και γιατί, δεν μου ρίχνεις ένα βλέμμα.....Γιατί τόσο ξένος? Γιατί τόσο επίμονα εκτός? 


Μεγάλωσα με τα γιατί....20 χρόνια....3 γενιές....Άπειρα γιατί, δημιουργήματά μου...ξέρω...


Είμαι εδώ...δεν σε περιμένω πια...θα βρεθούμε, πια ξέρω....Δεν σε καλώ, θα έρθω, πια ξέρω, σου λέω...


Παιδί, λίγη, ισχνή, αδύναμη....Κι ύστερα πάλι αλλιώς...κύκλος...χρόνος... έλλειψη...Και χαρά τελικά, γιατί δεν ήσουν όνειρο...γιατί πέρασες, υπήρξες, γιατί έχω την αίσθηση, γιατί χώρεσα στην αγκαλιά σου, γιατί σε είχα και σε χάρηκα...γιατί θυμάμαι τα φιλιά, τα έχω επάνω μου....στο διάολο να πάει ο χρόνος....πάντα θα τα έχω...Την εικόνα και την αίσθηση....επάνω σε μια καρέκλα, να σε φτάσω, να σου μοιάσω, να σε καταλάβω, επάνω σε μια καρέκλα για το τελευταίο φιλί....Η καρέκλα μας, το φιλί μας, το χαμόγελο, το γέλιο....Το τελευταίο...πριν ακριβώς 20 χρόνια....


Μου λείπεις 

Music Playlist at MixPod.com

Με τσιγάρα βαριά...

Music Playlist at MixPod.com

Με τσιγάρα βαριά....γιατί χρειάζομαι το βάρος, να μην νιώθω, να μην το νιώθω....να το βαφτίζω πιο ελαφρύ, να ελαφρύνει και να βγει, στο φως...

Σα μεγάλο παιδί...γιατί λείπεις, γιατί σαν μικρό παιδί με έχασες και σε ξεγελώ, και ξεγελιέμαι....και πάω, προχωράω, σα μεγάλο παιδί, γελάω, πουλάω, το πουλάω, το' πιασες....πίστεψες, ανόητο πλάσμα....

Λες κι είναι έργο...παίξε μαζί μου, ατάκες, ψέμματα, ψεύτικα, τα δάκρυα και όλα, τα γέλια και ακόμα παραπάνω, τα τραγικά, τα έντονα, τα χάδια...η λήθη..

Μη ντραπώ και φανεί

Ψιθυρίζω....ντρέπομαι σου λέω....Άσε με...

Που ποτέ , Μα ποτέ , Δεν τελείωνω ό,τι αρχίζω....για να σε συντηρώ, για να συντηρούμε, για να μείνουμε μωρό μου, στο χρόνο, στο κάπου, στο άπειρο μας....Ποτέ, μα ποτέ....

Λες και τα μυστικά, Τα κρατούσα κρυφά, Για να μείνουν κρυμμένα.... μη μιλάς αγάπη μου, μη λες, μην πεις πουθενά, μη μοιραστείς, μην ζητήσεις, βοήθεια, κατανόηση, στήριξη, μη αγάπη μου, θα καείς, θα καεί, όλο αυτό που έχεις στο κεφάλι σου, το Έργο....μη....

Μια βουτιά στα βαθιά

Κι επιπλέω....Χάζεψε με, κοίτα με, δεν μπορείς να με πιάσεις πια, από μακριά, δες με, που σου χαμογελώ, το πιο δυνατό μου χαμόγελο αγαπημένη μου...Δεν βυθίζομαι....επιπλέω....

Τεντωμένο σκοινί

Να βαδίσω.....ΜΠΟΡΩ.... Χειροκρότησε με..... Άσε με.....κι ας πέσω.....μα εγώ μπορώ, μα εγώ θέλω, μα εγώ θα πάω, μα εγώ ΘΕΛΩ....μπορώ....

Με μια δόση θυμό, Που ποτέ, Δε μπορώ, Όσα θέλω να αρχίσω....Δεν υπάρχει πια ποτέ, μικρή μου, μοναδική μου, λατρεμένη μου....μωρό μου....Υπόκλιση....

"Μάτια μου εδώ στο τέλος μην έρχεσαι
αφού δε λιώνεις ίσως να καείς...."

Fleur Blance

Με είδες? Είδες εμένα? Είδες εδώ? Είδες και δεν μίλησες....Είδες και ένιωσες, αλλά δεν είπες...

Εγωισμός, μου...Λάθος, μου...Πάθη, μου...Αλλοιωσή, μου...

Κρύο, χειμώνιασε, κρύο και σε βρήκα, κρύο και σε έχασα, κρύο και σε ψάχνω, όχι εκεί που σε άφησα, στο δικό μου αλλού που τώρα μπορώ να κοιτάζω, δεν με απειλεί, δεν το γιάτρεψα, δεν μπορώ αλλά βρήκα το θράσος και το κοιτάζω..

Περπατώ, δεξιά, αριστερά, πάνω, κάτω, κενό, ήχοι άτονοι, θροισματά, ματιές κενές, χάδι...Χάδι γλυκό, χάδι γεμάτο, χάδι αληθνό, πάθος, έμπνευση, χαρά, ματιά γεμάτη τελικά, ήχοι όμορφοι, θροίσματα τρυφερά, πάνω....

Αχαριστία, μου...Τρέλα, μου...Παραορμητισμός, μου....Ανασυγκροτησή, μου...

Θα μείνω, θα δείξω, θα αφεθώ....χωρίς όρια, χωρίς ψέμα, χωρίς ενδοιασμό...

Εκανα το βήμα,είδα, αφέθηκα, τόλμησα, ΠΑΩ...

Δες με αγαπημένε μου, μπορείς να χαίρεσαι μαζί μου πια, μπορείς να λύσεις τα μάγια πια, μπορείς να προχωράς δίπλα μου πια, μπορείς να είσαι τόσο εδώ όσο εκεί...δεν υπάρχει μπέρδεμα, δεν υπάρχει σύγχηση, δεν υπάρχει μίσος, δεν υπάρχει επανάληψη...Σε ανακάλυψα....Πια...

Νίκη, μου...Ουσία, μου...Χαρά, μου...Εδώ, μου....

Ετοιμή..

Music Playlist at MixPod.com

Μάνος Χατζιδάκις – Το Νησί των Συναισθημάτων

Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε ένα νησί στο οποίο ζούσαν όλα τα Συναισθήματα.
Εκεί ζούσαν η Ευτυχία, η Λύπη, η Γνώση, η Αγάπη και όλα τα άλλα συναισθήματα.
Μια μέρα έμαθαν ότι το νησί τους θα βούλιαζε και έτσι όλοι επισκεύασαν τις βάρκες τους και άρχισαν να φεύγουν.

Η Αγάπη ήταν η μόνη που έμεινε πίσω. Ήθελε να αντέξει μέχρι την τελευταία στιγμή.
Όταν το νησί άρχισε να βυθίζεται, η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια.
Βλέπει τον Πλούτο που περνούσε με μια λαμπερή θαλαμηγό.

Η Αγάπη τον ρωτάει: «Πλούτε, μπορείς να με πάρεις μαζί σου;»,
«Όχι, δεν μπορώ» απάντησε ο Πλούτος. «Έχω ασήμι και χρυσάφι στο σκάφος μου και δεν υπάρχει χώρος για σένα»
Η Αγάπη τότε αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια από την Αλαζονεία που επίσης περνούσε από μπροστά της σε ένα πανέμορφο σκάφος. «Σε παρακαλώ βοήθησέ με» είπε η Αγάπη.
«Δεν μπορώ να σε βοηθήσω Αγάπη. Είσαι μούσκεμα και θα μου χαλάσεις το όμορφο σκάφος μου» της απάντησε η Αλαζονεία.

Η Λύπη ήταν πιο πέρα και έτσι η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει από αυτή βοήθεια. «Λύπη άφησέ με να έρθω μαζί σου». «Ω Αγάπη, είμαι τόσο λυπημένη που θέλω να μείνω μόνη μου» είπε η Λύπη.

Η Ευτυχία πέρασε μπροστά από την Αγάπη αλλά και αυτή δεν της έδωσε σημασία.
Ήταν τόσο ευτυχισμένη, που ούτε καν άκουσε την Αγάπη να ζητά βοήθεια.

Ξαφνικά ακούστηκε μια φωνή: «Αγάπη, έλα προς τα εδώ! Θα σε πάρω εγώ μαζί μου!».
Ήταν ένας πολύ ηλικιωμένος κύριος που η Αγάπη δεν γνώριζε, αλλά ήταν γεμάτη από τέτοια ευγνωμοσύνη, που ξέχασε να ρωτήσει το όνομά του.
Όταν έφτασαν στην στεριά ο κύριος έφυγε και πήγε στο δρόμο του.
Η Αγάπη γνωρίζοντας πόσα χρωστούσε στον κύριο που τη βοήθησε, ρώτησε την Γνώση: «Γνώση, ποιος με βοήθησε»;
«Ο Χρόνος» της απάντησε η Γνώση.

«Ο Χρόνος;;» ρώτησε η Αγάπη. «Γιατί με βοήθησε o Χρόνος;»
Τότε η Γνώση χαμογέλασε και με τη βαθιά σοφία της είπε:
«Μόνο ο Χρόνος μπορεί να καταλάβει πόσο μεγάλη σημασία έχει η Αγάπη».

Music Playlist at MixPod.com

Σεπτέμβρης

Music Playlist at MixPod.com

Σεπτέμβρης....σήμερα τον βρήκα και του το αφιερώνω...τόσο Σεπτέμβης...τόσο ζεστά κρύος, τόσο λίγο σκληρός, τόσο απρόσμενα ευμετάβλητος...τόσο πολύ, τόσο παντού, τόσο εδώ κι εκεί, τόσο μέσα και έξω....πως δεν σε είχα δει?..Τόσα χρόνια?


Εδώ, μαζί του, με έμπνευση, χωρίς, με αλήθεια, με ψέμα...Ψέμα...ψέμα για μένα....ψέμα για γλύκα...γλύκα για σένα..


Η φωνή, φεύγεις...η αίσθηση...εδώ..


Δεν ψάχνω, δεν γράφω, αδιαφορώ...σαν να μου φορέσαν μια μάσκα, σαν να με έκαναν άλλη, σαν να είδα από άλλα μάτια...δεν είμαι εγώ...ή είμαι εγώ που δεν ήθελα να δω...από πάντα..


Θα σταθώ, μπροστά μου, θα με δω, θα μου μιλήσω, το οφείλω..


Σεπτέμβρης...σίγουρα γαλάζιος,,,

 Ένας καλός φίλος μου είπε....ας τον ακούσω...θα γελάσει που το κάνω εδώ...χα....δεν μπορω να γράψω αυτό που μου έρχεται....οπότε...ας γελάσει...


Που να είσαι και που να είμαι και πως προλάβαμε και χαθήκαμε...άλλαξε η τροχιά, άλλαξε η έκπληξη, άλλαξε η ζωή, γνωστό το ρητό, κοίτα την επιβαβαίωση, δες, φώναξε...


Είναι η νύχτα μου, νύχτα που μου έλειψε, νύχτα που έψαχνα, να λογοκριθώ?...έστω..


Στα χέρια μου, εκεί εντοπίζεται, επάνω στο δέρμα μου, στις άκρες των μαλλιών μου, που πέφτουν, που ακουμπάνε...επάνω μου πια...στα πόδια μου, η φορά, η ταχύτητα, ο προορισμός, της μέρας και της νύχτας...μέσα στο σώμα μου...δεν υπάρχει, δεν ζητάει, δεν οδηγεί, δεν είναι κενό, είναι σαν κενό...όμορφο.....στα μάτια μου, το απέναντι, η εικόνα, λείπει, χάλασε, τη χάλασα, λείπει, αναζητά, βρίσκει και δημιουργεί...είναι εδώ...


Τα μέλη, τα μελλόμενα, τα αμελητέα, τα μιλημένα και τα δυσοίωνα ανείπωτα, ακόμα ή πάντα...


Είναι όμορφη η νύχτα μου....και δεν ελέγχω αν έχει έμπνευση, αλλά έχει στα σίγουρα έλεγχο και εμένα...όλη δική της...


Στο μυαλό μου...θάλασσα..όλα.... θαλασσινά...βουτιά και σε έπιασα...βουτιά και σε αγκάλιασα, βουτιά και σε βρήκα, μια βουτιά μας χωρίζει, ή καλύτερα η δική μου απόφαση για βουτιά...θα σε βρώ, έτσι θα σε βρώ πια, μόνο έτσι και μέχρι τότε δεν θα σε ψάχνω, όση κι αν είναι η λαχτάρα μου...Λαχτάρα..όμορφη λέξη, μελωδική, δική σου...το στόμα σου...από το στόμα σου...




Στο κόκκινο και το μπλε μας...μισώ το κόκκινο...

Music Playlist at MixPod.com

Έρωτας...

Ο έρωτας, το αίσθημα και το συναίσθημα..
Σε ερωτεύομαι, σε ζω, σε γεύομαι, πλήρης που σε αγγίζω, σε επάρκεια, σε εγρήγορση, σε θέλω,    
ο έρωτας..

Πράξη συνιφασμένη, ταυτισμένη, να εμπεριέχει χαρά και ζωή, κι εσένα για μένα, για το πολύ και το λίγο μας, για το όσο μας, για το κάτι, για τη στιγμή και τη διάρκεια, είσαι και σε ζω και σε ευχαριστώ..

Η νύχτα, ο χώρος μας, η πράξη, το σκηνικό, της επαφής, της δύναμης, της δυναμικότητας, της κατάκτησης, της πάλης..
Η νύχτα μας..

Σε θέλω.

Σε έχω ανάγκη, το κορμί μου σε ζητά, τα χέρια μου ψάχνονται για εσένα, τα μάτια μου δαμάζουν τον πόθο σου, τα χείλη μου δοκιμάζουν τη γεύση σου, ταιριαστή, απόλυτα, ιδανικά..

Δύναμη και αδυναμία, πράξη, επιβολή, λαχτάρα.
Σε ζω, σε υποκεινώ, υποκεινούμαι, σου επιβάλλομαι, γεμίζω από εσένα, με εσένα..

Ο έρωτας, με δύναμη, με επιρροή, με θέληση, με ανοησία, με ακόρεστη επιθυμία..

Ο έρωτας

μας..

Music Playlist at MixPod.com

Εδώ

Δεν βρίσκω τις λεξεις, το θάρρος, το θράσος να το εξηγήσω, το όλο μας, να σε εξηγήσω, φοβάμαι, τις κρίσεις, τις κριτικές, την κατάκριση..δεν ντρέπομαι για αυτό που έχω στο κεφάλι μου, για όσα σκέφτομαι, για εσένα, μα θα με πουν τρελή, το καταλαβαίνεις?

Δεν μπορώ να την διασύρω την εμμονή μου, τη φυλάω γλυκά, την προστατεύω και όσοι λίγοι την ακολουθούν, την παρακολουθούν, σιγουρή είμαι πως και αυτοί λίγα τελικά καταλαβαίνουν..

Είναι κάτι βράδυα που σκέφτομαι πως όλα είναι μια δημιουργία, η ύστατη προσπάθεια μου να κρατηθώ, ένα ψέμα, ένα καλοφτιαγμένο σενάριο που γλυκαίνει τις νύχτες μου, μακρυά σου, μα και έτσι να' ναι, αφού σε έζησα έστω για λίγο, για τόσο λίγα χρόνια, αξίζει να πορεύμαι έτσι, για όσο πάει, για όπου με βγάλει, κάθε τέλος λένε κρύβει μια αρχή, το δικό μου το τέλος κρύβει εσένα, το δικό μας το τέλος κρύβει την εμμονή μου για εσένα, αναδύεται, με κυριεύει, την συγκρατώ, τελικά..

Θα ήθελα να μπορώ να αρθρώσω μια πρόταση για σένα, "θα έρθω να σε βρω", μα που να σε ψάξω, σε ποιά πόλη, σε ποια χώρα, πίσω από ποιο σύννεφο με χαζεύουνε τα μάτια σου, κάτω από ποια πέτρα ξεδιπλώνεται η ομορφιά σου?

Ένα χάδι και μια αγκαλιά, που έχω ξεχάσει μα με βεβαιότητα προκαλώ, επικαλλούμε και προσεύχομαι..για τα μάτια σου, να τα νιώθω, τα νιώθω, είσαι εδώ..

Είναι όλα τόσο μπερδεμένα, μπερδεμένες οι λεξεις μου, αληγορούν, αποπροσανατολίζουν, μπερδεμένες οι αισθήσεις μου, σε βλέπω, σε ακούω, δεν σε έχω να σε αγγίξω, μπερδεμένη όλη η ζωή μου με εσένα, από εσένα, πως αλλιώς?

"Να χαμόγελάς", θα μου λες, το κάνω, έντονα, αληθινά, δικά σου ή μέσα από εσένα, το νιώθω, το εκφράζω και το διαλαλώ, το χαμογελό που μου ζητάς, το χαμόγελο που αξίζεις και την αγκαλιά και μάτια μου, κανενά ίχνος συγχώρεσης δεν σου πρέπει..

Σε φιλώ..